Pas na mijn opleiding maakte ik kennis met de boekjes van Dick Bruna. In de normaalschool werden de eenvoudige tekeningen afgedaan als leeg, zonder gevoel, weinig uitdagend, te gelijkvormig, …
Gekregen van mama’s en papa’s, vulden deze boekjes mijn bib-verzameling aan en kwam ik in de eerste kleuterklas toch tot de vaststelling dat de kinderen wel degelijk aangesproken werden door de eenvoudige tekeningen en de teksten op rijm. Vooral het herhalen ervan schepte verwachting maar ook vertrouwen.
In de tijd dat we, wegens geen computer/printer/scanner/internet, voor alles naar het kopieercentrum moesten, bevatten deze boekjes de perfecte basis voor het maken van gezelschapspellen. Wie zelf geen aanleg had om bij het creëren van eigen werkvormen, mooie tekeningen uit de mouwen te schudden, was maar al te blij met de eenvoudige, gelijkmatige en duidelijke plaatjes van Dick Bruna.
Enkele voorbeelden uit mijn collectie:
Ik kan lezen
Ik kan nog meer lezen (1965)
Nijntje aan zee
De vis
Bloemenboek (1979)
Lieve oma Pluis (1996)
Kleuterklassen 